انواع سیستم سوخت رسانی: شناخت کامل ۷ نوع مختلف!
شاید برایتان قابل باور نباشد اما بیش از ۱۰ مدل سیستم سوخت رسانی تا به حال ساخته شده است! سیستم سوخت رسانی یکی از اجزای بسیار مهم در خودروها و وسایل نقلیه است که مسئولیت تأمین سوخت مورد نیاز برای موتور را بر عهده دارد.
این سیستم به منظور انتقال سوخت از مخزن سوخت به موتور، تنظیم فشار سوخت و اخذ هوا به منظور سوخت گیری مناسب در حین سوخت گیری استفاده می‌شود.
در این مقاله از ایده پاژ به بررسی و توضیح انواع مختلف سیستم های سوخت رسانی می پردازیم. در انتها این مقاله شما بصورت کامل با اصلی ترین انواع سیستم های سوخت رسانی آشنا خواهید شد و اطلاعات کاملی از نحوه عملکرد آنها، مزایا و معایب این سیستم ها پیدا خواهید کرد.
انواع سیستم سوخت رسانی انژکتوری
سیستم سوخت رسانی انژکتوری یکی از اصلی‌ترین اجزای موتورهای احتراق داخلی است. این سیستم وظیفه تزریق سوخت به داخل محفظه احتراق و تخلیه آن در زمان و با نرخ مناسب را دارد. در اینجا، به بررسی انواع سیستم سوخت رسانی انژکتوری مختلف می‌پردازیم:
۱. سیستم سوخت رسانی GDI چیست؟
سیستم سوخت رسانی GDI (Gasoline Direct Injection) یکی از انواع سیستم‌های سوخت رسانی انژکتوری است که برای موتورهای بنزینی استفاده می‌شود. در سیستم GDI، سوخت به صورت مستقیم و مستقیماً به داخل اتاق احتراق تزریق می‌شود، بدون اینکه قبل از ورود به اتاق احتراق با هوا مخلوط شود.
عملکرد سیستم سوخت رسانی GDI
عملکرد سیستم سوخت رسانی GDI (Gasoline Direct Injection) مربوط به روش تزریق سوخت مستقیم به داخل اتاق احتراق موتور بنزینی است. در این سیستم، سوخت به صورت مستقیم و با فشار بالا توسط انژکتورها به داخل اتاق احتراق تزریق می‌شود.
عملکرد سیستم سوخت رسانی GDI شامل مراحل زیر است:
۱. تزریق سوخت مستقیم: در سیستم GDI، سوخت به صورت مستقیم و مستقیماً به داخل اتاق احتراق تزریق می‌شود. در سیستم‌های سوخت رسانی معمولی، سوخت با هوا قبل از ورود به اتاق احتراق مخلوط می‌شود، اما در سیستم GDI، این مخلوط به صورت جداگانه صورت می‌پذیرد. تزریق سوخت مستقیم سبب کاهش میزان آلودگی هاوا و افزایش کارایی احتراق می‌شود.
۲. فشار بالا: در سیستم GDI، سوخت با فشار بالا تزریق می‌شود. این فشار بالا باعث تشکیل مه شوکی می‌شود که سبب تقویت احتراق سوخت در اتاق احتراق می‌شود و نتیجه بهبود عملکرد موتور و افزایش قدرت و توان می‌شود.
۳. کنترل الکترونیکی: سیستم GDI با استفاده از سنسورها و کنترلرها کنترل می‌شود. این کنترلرها اطلاعاتی مانند سرعت موتور، بار موتور، دما و فشار را دریافت کرده و میزان و زمان تزریق سوخت را براساس این پارامترها تنظیم می‌کنند. این بهبود کنترل و دقت در تزریق سوخت را فراهم می‌کند و کارایی و عملکرد موتور را بهبود می‌بخشد.
۴. بهینه‌سازی احتراق: با تزریق مستقیم سوخت و کنترل دقیق مقدار و زمان تزریق، احتراق بهبود می‌یابد. این به معنای بهبود کیفیت احتراق، کاهش آلاینده‌های مضری مانند ذرات معلق و اکسید نیتروژن است. همچنین، این بهینه‌سازی احتراق می‌تواند صرفه‌جویی در سوخت و کاهش مصرف سوخت را نیز ایجاد کند.
۵. افزایش توان خارجی: سیستم GDI به خوبی با توربوشارژینگ همکاری می‌کند. ترکیب این دو تکنولوژی باعث افزایش توان خارجی موتور می‌شود و امکان ایجاد قدرت بیشتر در سرعت‌های بالا را فراهم می‌کند.
۶. صرفه‌جویی در سوخت: با استفاده از سیستم سوخت رسانی GDI، میزان مصرف سوخت کاهش می‌یابد. این صرفه‌جویی به دلیل بهبود کیفیت احتراق، بهینه‌سازی تزریق سوخت و افزایش کارایی موتور است.
مزایا و معایب سیستم سوخت رسانی GDI
مزایا و معایب سیستم سوخت رسانی GDI در جستجوهای اینترنتی یک موضوع مهم است. در ادامه به توضیح مزایا و معایب این سیستم می‌پردازم:
مزایا سیستم سوخت رسانی GDI
۱. بهبود کارایی موتور: سیستم سوخت رسانی GDI با استفاده از تزریق مستقیم سوخت و کنترل دقیق زمان و مقدار تزریق، عملکرد موتور را بهبود می‌بخشد. این بهبود شامل افزایش قدرت و توان موتور، تحقق تورک بالا در سرعت‌های پایین، و افزایش سرعت و عملکرد خودرو می‌شود.
۲. صرفه‌جویی در سوخت: یکی از مزایای مهم سیستم GDI، صرفه‌جویی در سوخت است. با تزریق مستقیم سوخت و بهبود کیفیت احتراق، مصرف سوخت کاهش می‌یابد و میزان سوخت مصرفی برای همان میزان قدرت تولیدی کاهش می‌یابد. این مزیت سبب کاهش هزینه‌های سوخت خودرو و حفظ محیط زیست می‌شود.
۳. کاهش آلودگی محیطی: با بهبود کیفیت احتراق و کنترل دقیق تزریق سوخت، سیستم GDI منجر به کاهش آلودگی هوا می‌شود. این سیستم کمک می‌کند تا میزان آلاینده‌های مضری مانند ذرات معلق و اکسید نیتروژن کاهش یابد.
معایب سیستم سوخت رسانی GDI
۱. پایین بودن تورک در سرعت‌های بالا: یکی از معایب سیستم GDI، کاهش تورک موتور در سرعت‌های بالا است. این موضوع به دلیل کاهش غلظت سوخت در اتاق احتراق در سرعت‌های بالا رخ می‌دهد. بنابراین، در سرعت‌های بالا، قدرت خروجی موتور و کارایی آن ممکن است کاهش یابد.
۲. تجمع روغن در سوپاپ‌ها: در سیستم GDI، سوخت به صورت مستقیم و با فشار بالا تزریق می‌شود. این ممکن است منجر به تجمع روغن در سوپاپ‌ها شود. این مشکل ممکن است نیازمند تعمیر و نگهداری منظم باشد تا عملکرد بهینه سوپاپ‌ها حفظ شود.
۳. نیاز به سوخت با کیفیت بالا: برای عملکرد بهینه سیستم GDI، نیاز به سوخت با کیفیت بالا و با استانداردهای مشخص است. سوخت با کیفیت پایین ممکن است به تشکیل رسوبات و ذرات جامد در سیستم سوخت رسانی منجر شود و کارکرد موتور را تحت تأثیر قرار دهد.
لطفاً توجه داشته باشید که مزایا و معایب سیستم سوخت رسانی GDI ممکن است در مدل‌ها و تکنولوژی‌های مختلف متفاوت باشد. همچنین، پیشرفت‌های تکنولوژی در طول زمان ممکن است برخی از آین معایب را کاهش یا حتی برطرف کند.
نکات تعمیر و نگه داری سیستم سوخت رسانی GDI
۱. استفاده از سوخت با کیفیت: استفاده از سوخت با کیفیت و استاندارد مهم است. سوخت های نامناسب می‌توانند به تراشه ها و اجزای سیستم سوخت رسانی GDI آسیب برسانند. بنابراین، توصیه می‌شود همیشه از سوخت با کیفیت و مناسب برای موتور GDI استفاده کنید.
۲. تعویض منظم فیلتر سوخت: فیلتر سوخت در سیستم GDI برای جداسازی ذرات و آلودگی‌های موجود در سوخت استفاده می‌شود. تعویض منظم فیلتر سوخت بر اساس دستورالعمل تولید کننده خودرو بسیار مهم است تا جریان سوخت به خوبی انجام شود و سیستم سوخت رسانی مسدود نشود.
۳. انجام سرویس منظم: برنامه ریزی و انجام سرویس های منظم بر اساس دستورالعمل تولید کننده برای تعویض روغن موتور، فیلتر هوا، فیلتر روغن و سایر قطعات مرتبط با سیستم سوخت رسانی GDI بسیار اهمیت دارد. این کار باعث حفظ عملکرد بهینه و بدون مشکل سیستم می‌شود.
۴. رعایت دمای موتور: رعایت دمای مناسب موتور و جلوگیری از گرم شدن زیاد آن مهم است. بررسی سیستم خنک کننده و مانیتور کردن دمای موتور در طول رانندگی به عنوان یک نکته مهم در تعمیر و نگهداری سیستم سوخت رسانی GDI در نظر گرفته می‌شود.
این تنها چند نکته از موارد مهم در تعمیر و نگهداری سیستم سوخت رسانی GDI هستند. برای کسب اطلاعات بیشتر و دقیق‌تر، به دستورالعمل تولید کننده خودرو و منابع معتبر و معیارها مراجعه کنید.
۲. سیستم سوخت رسانی مستقیم
یکی از انواع سیستم سوخت رسانی انژکتوری، سیستم سوخت رسانی مستقیم (Direct Fuel Injection) است که یک فناوری سوخت رسانی است که در موتورهای درونسوز استفاده می‌شود. در این سیستم، سوخت به صورت مستقیم و در فشار بالا به داخل اتاق احتراق تزریق می‌شود.
در سیستم سوخت رسانی مستقیم، سوخت (بنزین یا دیزل) توسط اینژکتورها به صورت مستقیم و بر اساس نیاز موتور، در لحظه مناسب به داخل اتاق احتراق تزریق می‌شود. این عمل باعث ایجاد مخلوط سوخت و هوا به طور دقیق و بهینه‌تر می‌شود.
مزایا و معایب سیستم سوخت رسانی مستقیم
سیستم سوخت رسانی مستقیم (Direct Fuel Injection) یک فناوری نوین در صنعت خودروسازی است که در سال‌های اخیر بسیار محبوبیت کسب کرده است. در ادامه، به بررسی مزایا و معایب این سیستم پرداخته خواهد شد.
مزایا سیستم سوخت رسانی مستقیم
کارایی بهتر: سیستم سوخت رسانی مستقیم به طور معمول کارایی بهتری نسبت به سیستم‌های سوخت رسانی دیگر دارد. با تزریق مستقیم سوخت به داخل اتاق احتراق، میزان مصرف سوخت کاهش می‌یابد و بهینه‌ترین مخلوط سوخت و هوا تأمین می‌شود.
قدرت بالا: با تزریق مستقیم سوخت به داخل اتاق احتراق، احتراق به طور موثر‌تر و قدرت بیشتری بدست می‌آید. این موضوع باعث افزایش قدرت خروجی موتور و عملکرد بهتر خودرو می‌شود.
کاهش آلودگی محیطی: سیستم سوخت رسانی مستقیم به دلیل تزریق مستقیم سوخت و کنترل دقیق مقدار سوخت تزریقی، میزان آلودگی هوا کاهش می‌یابد. این سیستم باعث افزایش کارایی احتراق و کاهش آلاینده‌های خروجی موتور می‌شود.
معایب سیستم سوخت رسانی مستقیم
هزینه بالا: نصب و تعمیر سیستم سوخت رسانی مستقیم معمولاً هزینه بالایی دارد. نیاز به تزریق‌کننده‌های سوخت پیچیده و سنسورهای متعدد می‌تواند هزینه‌های تعمیر و نگهداری را افزایش دهد.
پایداری حرارتی: در سیستم سوخت رسانی مستقیم، درجه حرارت داخل اتاق احتراق بالا است و می‌تواند به عواملی مانند نشت سوخت، کشش حرارتی و ایجاد روغن کربنی منجر شود. این موضوع ممکن است نیاز به تعمیرات مکرر را ایجاد کند.
پایداری در شرایط سرد: سیستم سوخت رسانی مستقیم در شرایط سرد وقتی خودرو هنوز گرم نشده است ممکن است دچار مشکل شود. این مشکل معمولاً با استفاده از سیستم پیش‌گرمایش سوخت حل می‌شود.
۳. سیستم سوخت رسانی کاربراتوری
سیستم سوخت رسانی کاربراتوری یکی از سیستم‌های سوخت رسانی قدیمی و ساده‌تر است که در بسیاری از خودروهای قدیمی استفاده می‌شد.
در این سیستم، کاربراتور نقش اصلی را در تهیه و ترکیب مخلوط سوخت و هوا برای احتراق در موتور ایفا می‌کند. کاربراتور در واقع یک واحد سوخت‌رسان است که سوخت مایع (معمولاً بنزین) را به صورت تهویه‌شده به موتور ارسال می‌کند.
عملکرد کاربراتور بر اساس اصول سه مرحله‌ای تهویه، مخلوط‌سازی و دسته‌بندی است. در این سیستم، هوای خارجی از طریق سوراخ‌های تهویه به داخل کاربراتور وارد می‌شود و با مخلوط سوختی که از مخازن سوخت کاربراتور تأمین می‌شود، ترکیب می‌شود.
در مرحله تهویه، هوای وارد شده از طریق تهویه‌گاه‌ها به صورت سرعتی برشمرده می‌شود و به داخل فضای کاربراتور هدایت می‌شود. سپس در مرحله مخلوط‌سازی، سوخت مایع از طریق فیدرها به سرمایه سوخت کربراتور رسیده و با مقداری از هوای تهویه شده ترکیب می‌شود.
در نهایت، مخلوط سوخت و هوا از طریق سوزن‌ها و سوراخ‌های مخلوط‌ساز به سمت اتاق احتراق هدایت می‌شود.
مشکلات شایع سیستم سوخت رسانی کاربراتوری
در سیستم سوخت رسانی کاربراتوری، ممکن است برخی از مشکلات و اشکالاتی به وجود آید که می‌تواند باعث کاهش عملکرد خودرو و مصرف بیشتر سوخت شود. در زیر تعدادی از مشکلات شایع در کاربراتورها را ذکر می‌کنیم:
کربناسیون (Carburetor Fouling): این مشکل به معنی رسوب کربن در داخل کاربراتور است که معمولاً ناشی از سوخت ناسالم یا ناقص وارد شده به سیستم است. رسوب کربن می‌تواند به خروج همواره مخلوط سوخت و هوا، برشمردن اشکال در ترکیب صحیح سوخت و هوا و کاهش عملکرد موتور منجر شود.
ناهمواری در تنظیمات کاربراتور: در صورتی که تنظیمات کاربراتور به درستی انجام نشده یا مورد تنظیم قرار نگیرد، مشکلاتی مانند خاموش شدن ناگهانی موتور، افت قدرت، رفت و آمد سریع گاز و یا استهلاک غیرمتعارف سوخت ممکن است رخ دهد.
رسوبات در سوزن کاربراتور: سوزن کاربراتور، بخشی است که مسئول تنظیم جریان سوخت به مخلوط سوخت و هوا است. رسوبات موجود در سوخت می‌توانند در طول زمان روی سوزن تجمع کنند و جریان سوخت را متاثر کرده و عملکرد نامناسب کاربراتور را تحت تأثیر قرار دهند.
خرابی فیدر سوخت: فیدر سوخت در کاربراتور مسئول انتقال سوخت از مخزن به سرمایه سوخت است. خرابی یا بسته شدن فیدر سوخت می‌تواند منجر به عدم تأمین سوخت به مخلوط سوخت و هوا و ایجاد مشکلاتی مانند افت قدرت یا خاموش شدن ناگهانی موتور شود.
نشت سوخت: نشت سوخت از کاربراتور می‌تواند باعث ایجاد مشکلات ایمنی و ضایعات سوخت در خودرو شود. نشت سوخت می‌تواند علائمی مانند بوی سوخت، خرابی رنگ خودرو، مصرف غیرمعمول سوخت و حتی آتش سوزی را به همراه داشته باشد.
۴. سیستم سوخت رسانی تک نقطه ای
(Single-Point Fuel Injection System) نوعی سیستم سوخت رسانی است که در خودروها استفاده می‌شود. در این سیستم، سوخت به تنها یک نقطه ورودی و تزریق می‌شود که معمولاً در قسمتی از ساقه سوپاپ سوخت واقع می‌شود. در اینجا سوخت با هوا مخلوط می‌شود و سپس به سیلندر ها ارسال می‌شود.
نحوه عملکرد سیستم سوخت رسانی تک نقطه‌ای به این شکل است که سنسورهای مختلف از جمله سنسور جریان هوا، سنسور دما و سنسور گاز خروجی استفاده می‌شوند تا مقادیر مورد نیاز برای تزریق سوخت به موتور تنظیم شود. این سیستم از یک واحد کنترل الکترونیکی (ECU) برای کنترل و تنظیم عملکرد سوخت رسانی استفاده می‌کند.
در سیستم سوخت رسانی تک نقطه‌ای، سوخت به صورت پالسی و با فشار بالا به سوپاپ سوخت تزریق می‌شود. این سیستم معمولاً در خودروهای با موتورهای کوچک و ساده‌تر استفاده می‌شود و به دلیل سادگی و هزینه کمتر نسبت به سیستم‌های حقنی، قابلیت نگهداری و تعمیر آسانی دارد.
۵. سیستم سوخت رسانی چند نقطه ای
در سیستم سوخت رسانی چند نقطه‌ای، هر سیلندر موتور با یک انژکتور سوخت مجهز شده است. این انژکتورها بر روی اسطوانه‌های سوخت از طریق یک سیستم تزریق سوخت قرار می‌گیرند. هر انژکتور مسئول تزریق سوخت به سوختاکس کنونیس برای همان سیلندر خاص است.
عملکرد سیستم سوخت رسانی چند نقطه‌ای به این صورت است که سوخت از مخزن سوخت به یک پمپ سوخت انتقال می‌یابد که برق مورد نیاز خود را از باتری خودرو دریافت می‌کند. پس از آن، سوخت به فیلتر سوخت می‌رسد که جرم‌های معلق و ذرات غیرمطلوب را تصفیه می‌کند. سپس سوخت تمیز به یک منطقه نگهدارنده فشار سوخت (Fuel Rail) منتقل می‌شود.
در منطقه نگهدارنده فشار سوخت، سوخت تحت فشار قرار گرفته و به هر یک از انژکتورها تزریق می‌شود. انژکتورها با کمک سیگنال‌های الکتریکی از ماژول کنترل موتور (Engine Control Module یا ECM) باز و بسته می‌شوند تا سوخت در زمان و مقدار مناسب به سوختاکس‌ها تزریق شود.
۶. سیستم سوخت رسانی دیزل
سیستم سوخت رسانی دیزل یک سیستم که برای تزریق سوخت به سیلندرهای موتور دیزل استفاده می‌شود. در این سیستم، سوخت دیزل که یک نوع سوخت گازی است، از طریق انژکتورها به داخل سیلندرها تزریق می‌شود. این سیستم توسط ماژول کنترل الکترونیکی (ECU) کنترل می‌شود.
نحوه کار سیستم سوخت رسانی دیزل
۱. مکانیزم سوخت رسانی: در سیستم سوخت رسانی دیزل، سوخت دیزل از مخزن سوخت به وسیله یک پمپ سوخت به سیستم سوخت رسانی منتقل می‌شود. این پمپ سوخت فشار بالایی را بر روی سوخت اعمال می‌کند تا سوخت در فشار بالا به سیلندرها تزریق شود.
۲. انژکتورها: در سیستم سوخت رسانی دیزل، انژکتورها مسئول تزریق سوخت به سیلندرها هستند. هر سیلندر دارای یک انژکتور است که سوخت را تزریق می‌کند. در هنگامی که سوخت توسط پمپ سوخت به انژکتور رسید، انژکتور باز شده و سوخت در فشار بالا به داخل سیلندر تزریق می‌شود.
۳. کنترل الکترونیکی: سیستم سوخت رسانی دیزل با استفاده از ماژول کنترل الکترونیکی (ECU) کنترل می‌شود. ECU با بررسی عواملی مانند سرعت موتور، بار موتور، دمای محیط و سایر پارامترهای مرتبط، مقدار و زمان تزریق سوخت را بهینه می‌کند. این بهبود عملکرد موتور و کاهش مصرف سوخت را ایجاد می‌کند.
انواع سیستم سوخت رسانی دیزل
- سیستم سوخت رسانی توزیع شده
- سیستم سوخت رسانی مستقیم
- سیستم سوخت رسانی غیر مستقیم
- سیستم سوخت رسانی مشعلی
- سیستم سوخت رسانی مجازی
- سیستم سوخت رسانی فشار بالا
روش هواگیری در سیستم سوخت رسانی دیزل
در سیستم سوخت رسانی دیزل، هواگیری یا توربوشارژ (Turbocharging) استفاده می‌شود تا هوای مورد نیاز برای سوخت‌سوزی مناسب در موتور فراهم شود. هواگیری یک روش است که با افزایش فشار و حجم هوای ورودی به موتور، مقدار اکسیژن در داخل سیلندرها را افزایش می‌دهد. این عمل باعث افزایش بهره‌وری، قدرت و کارایی موتور دیزل می‌شود.
روش هواگیری در سیستم سوخت رسانی دیزل به صورت زیر عمل می‌کند:
۱. توربین: در این روش، توربین به عنوان یک دستگاه پیچشی در خط تخلیه گازهای احتراقی قرار می‌گیرد. گازهای خروجی از سیلندرها به توربین می‌رسند و آن را به چرخاننده (توربوکمپرسور) وصل می‌کنند. توربوکمپرسور با انتقال نیروی گازهای خروجی به خود، هوای محیط را مکش کرده و آن را فشرده می‌کند.
۲. توربوکمپرسور: هوایی که توربین آن را مکش کرده، به توربوکمپرسور منتقل می‌شود. توربوکمپرسور با چرخش خود، هوا را فشرده کرده و آن را با فشار بالا وارد موتور می‌کند. این هوا فشرده شده به سیلندرها تزریق می‌شود و در احتراق سوختی بهتر و بهره‌وری بیشتر کمک می‌کند.
با استفاده از روش هواگیری در سیستم سوخت رسانی دیزل، مقدار بیشتری اکسیژن به سیلندرها تزریق می‌شود که باعث افزایش سوخت‌سوزی کامل تر و افزایش قدرت و عملکرد موتور می‌شود. همچن
ین، استفاده از هواگیری در سیستم سوخت رسانی دیزل منجر به کاهش مصرف سوخت و کاهش آلاینده‌های محیطی می‌شود.
شیوه عیب یابی سیستم سوخت رسانی انژکتوری موتور دیزلی
برای عیب یابی سیستم سوخت رسانی انژکتوری موتور دیزلی، می‌توان از روش‌ها و تکنیک‌های مختلف استفاده کرد. در زیر چند شیوه عیب یابی معمول برای سیستم سوخت رسانی انژکتوری موتور دیزلی آمده است:
۱. بررسی سطح سوخت: ابتدا باید اطمینان حاصل کرد که میزان سوخت در مخزن و خطوط سوخت کافی است. اگر سطح سوخت کم است، باید مخزن را مجدداً پر کنید.
۲. بررسی فیلتر سوخت: فیلتر سوخت ناخالصی‌ها و رسوبات را جذب می‌کند. در صورتی که فیلتر سوخت گرفتگی یا آلودگی دارد، ممکن است سوخت به درستی به انژکتورها تزریق نشود. بنابراین، بررسی و تعویض فیلتر سوخت الزامی است.
۳. بررسی انژکتورها: انژکتورها ممکن است مسدود شوند یا دچار عیب فنی شوند. در این صورت، باید انژکتورها را بررسی و در صورت لزوم تعمیر یا تعویض کرد.
۴. بررسی فشار سوخت: بررسی فشار سوخت در خطوط سوخت بسیار مهم است. اگر فشار سوخت کافی نباشد، انژکتورها به درستی کار نمی‌کنند. در این صورت، باید فشار سوخت را بررسی و در صورت نیاز تنظیم کرد.
۵. بررسی سیستم الکتریکی: سیستم سوخت رسانی انژکتوری معمولاً نیاز به سیم‌کشی و قطعات الکتریکی دارد. بررسی سیم‌کشی، اتصالات الکتریکی و عیب یابی در قسمت‌های الکتریکی می‌تواند به شناسایی مشکلات مربوط به سیستم سوخت رسانی کمک کند.
۶. بررسی سنسورها: سنسورها در سیستم سوخت رسانی انژکتوری نقش مهمی دارند. بررسی و عیب یابی در سنسورها می‌تواند به شناسایی مشکلات مربوط به سیستم سوخت رسانی کمک کند.
مهم است به طور دوره‌ای عیب یابی و تعمیر سیستم سوخت رسانی انژکتوری را انجام داده و در صورت لزوم به متخصصین تعمیرات مجاز مراجعه کنید.
تفاوت سیستم سوخت رسانی دیزلی با بنزینی
سیستم سوخت رسانی دیزلی و بنزینی دو نوع سیستم متفاوت هستند که در موتورهای دیزلی و بنزینی استفاده می‌شوند. تفاوت‌های اصلی بین این دو سیستم عبارتند از:
۱. نوع سوخت: در سیستم سوخت رسانی دیزلی، سوخت مورد استفاده گازوئیل است که از طریق انژکتورها به سیلندرها تزریق می‌شود. اما در سیستم سوخت رسانی بنزینی، سوخت استفاده شده بنزین است که از طریق کاربراتور یا سیستم تزریق الکترونیکی به مخلوط سوخت و هوا تبدیل می‌شود.
۲. فرایند احتراق: در موتورهای دیزلی، احتراق با فشار بالا و بدون جرقه ایجاد می‌شود. سوخت در داخل سیلندر توسط گرمای تولید شده به دلیل فشار بالا احتراق می‌کند. اما در موتورهای بنزینی، احتراق با جرقه‌زنی توسط کویل‌های جرقه‌زن است. هنگامی که مخلوط سوخت و هوا به سیلندر وارد می‌شود، جرقه‌ای ایجاد می‌شود که منجر به احتراق سوخت می‌شود.
۳. نسبت سوخت به هوا: در سیستم سوخت رسانی دیزلی، نسبت سوخت به هوا بیشتر است و به نسبت ثابتی تنظیم می‌شود. اما در سیستم سوخت رسانی بنزینی، نسبت سوخت به هوا متغیر است و به وسیله کاربراتور یا سیستم تزریق الکترونیکی تنظیم می‌شود.
۴. فشار سوخت: در سیستم سوخت رسانی دیزلی، سوخت با فشار بالا تزریق می‌شود تا بتواند به درستی احتراق کند. اما در سیستم سوخت رسانی بنزینی، فشار سوخت کمتر است.
۷. سیستم سوخت رسانی دوگانه سوز
یکی دیگر از انواع سیستم سوخت رسانی، سیستم سوخت رسانی دوگانه سوز (Dual-Fuel Injection System) است که در آن دو نوع سوخت مختلف همزمان استفاده می‌شود. این سیستم در موتورهای دیزلی استفاده می‌شود و به صورت همزمان سوخت دیزل و گاز طبیعی (مثلاً CNG یا LNG) را در موتور تزریق می‌کند.
در سیستم سوخت رسانی دوگانه سوز، سوخت دیزل به عنوان سوخت اصلی استفاده می‌شود و به صورت مستقیم به سیلندرها تزریق می‌شود. در عین حال، گاز طبیعی نیز به عنوان سوخت ثانویه در داخل سیلندرها تزریق می‌شود. سوخت گاز طبیعی به صورت متفاوت با سوخت دیزل احتراق می‌کند و باعث ایجاد شعله‌ای در داخل سیلندر می‌شود.
جمع بندی
در این مقاله بطور کامل به بررسی و توضیح انواع مختلف سیستم‌های سوخت رسانی، سیستم سوخت رسانی کاربراتوری، انژکتوری، مستقیم (GDI)، دیزلی، دوگانه سوز، ارائه شد. همچنین، نکات مرتبط با تعمیر و نگهداری سیستم‌های سوخت رسانی و روش‌های عیب‌یابی نیز به طور مفصل مورد بررسی قرار گرفته‌اند.
در پایان، تفاوت بین سیستم سوخت رسانی دیزلی و بنزینی نیز مورد بحث قرار گرفت. امیدواریم که بعد از خواندن این مقاله اطلاعات کامل و جامعی در خصوص انواع سیستم های سوخت رسانی کسب کرده باشید.
در صورتی که هرگونه ابهام درباره سیستم های سوخت رسانی، روش های عیب یابی و تعمیر آنها داشتید، در بخش نظرات با کارشناسان ما در میان بگذارید.
دیدگاهتان را بنویسید