انژکتور چیست: مثل یک مکانیک ماهر انژکتور را بشناسید!

اجزا انژکتور کدامند؟

در ارتباط با قسمت های مختلف انژکتور میتوان به موارد زیر اشاره کرد:

همانطور که بالاتر اشاره شد، انژکتورها اجزای حیاتی در سیستم سوخت رسانی خودرو ها بوده و مسئول تزریق سوخت به سیلندرهای موتور هستند تا سوخت به طور موثری احتراق کند. در ادامه مقاله، به بررسی اجزا و ساختمان انژکتورها می‌پردازیم:

بدنه انژکتور

بدنه انژکتور عمدتاً از فلزات مقاوم در برابر فشار و حرارت ساخته می‌شود. آنها معمولاً از آلیاژهای فولادی یا آلومینیوم استفاده می‌کنند. بدنه انژکتور شامل کانکتور برقی است که برای اتصال به سیستم تزریق سوخت استفاده می‌شود.

سوزن انژکتور

سوزن انژکتور بخشی است که سوخت از آن عبور می‌کند و به سیلندرهای موتور تزریق می‌شود. سوزن انژکتور باید دقیقاً به بدنه انژکتور بسته شود تا هیچ فاصله‌ی آزادی بین آنها وجود نداشته باشد. این سوزن به صورت یک میله بلند و نازک شکل می‌گیرد و عموماً از فولاد ضدزنگ ساخته می‌شود.

نازل انژکتور

نازل انژکتور مسئول کنترل جریان سوخت است. آن به طور معمول بر روی سوزن قرار گرفته و هنگامی که سوزن انژکتور باز شده و سوخت به سیلندر تزریق می‌شود، شانه انژکتور نیز باز می‌شود تا جریان سوخت فعال شود.

فیلتر سوخت

فیلتر سوخت نقش مهمی در عملکرد انژکتور دارد. این قطعه مسئول تصفیه سوخت از ذرات و رسوبات مختلف است.

وجود فیلتر سوخت باعث جلوگیری از ورود ذرات آلوده به انژکتور و خرابی آن می‌شود. این فیلتر باید به صورت دوره‌ای تعویض شود تا عملکرد انژکتور بهینه باقی بماند.

سنسور انژکتور

انژکتورها معمولاً دارای سنسورهایی هستند که اطلاعاتی از محیط و شرایط سوخت‌رسانی را به سیستم مدیریت موتور (ECU) ارسال می‌کنند. این سنسورها شامل سنسورهای فشار سوخت، دما و جریان هستند.

فنر برگشت دهنده یا سلونوئید

سوله انژکتور برای کنترل زمان و میزان تزریق سوخت استفاده می‌شود. با اعمال جریان الکتریکی به سولنوئید، شیری درونی را باز و بسته می‌کند. این عمل باعث می‌شود سوخت به طور دقیق و در زمان مورد نیاز تزریق شود.

سولنوئیدها معمولاً با استفاده از سیستم‌های الکترونیکی کنترل می‌شوند و به واسطه سیگنال‌های الکتریکی از طریق سیستم رایانه‌ای خودرو کنترل می‌شوند.

و سایر اجزا شامل: سیم پیچ، فنر برگشت، نازل خروجی، درپوش محافظ.

پایه های مثبت و منفی سوزن انژکتور

انژکتور دارای دو پایه مثبت و منفی است که پایه مثبت آن ۱۲ ولت است که از رله دوبل یا رله اصلی تامین می‌شود و منفی آن توسط ایسیو کنترل می‌ شود.

یعنی زمان وصل بودن منفی انژکتور برابر زمان پاشش سوخت بوده و تنها پارامتر تنظیم کننده مقدار پاشش سوخت همین زمان وصل بودن پایه منفی انژکتور است.

وقتی که جریان برق به انژکتور می رسد سیم پیچ ها مگنت شده و نیروی مغناطیسی باعث میشود که سوزن به سمت بالا حرکت کند.

با بلند شدن سوزن از محل نشیمن خود، سوختی که با فشار تقریبا سه و نیم بار در داخل انژکتور قرار داشت از کنار سوزن عبور کرده و به صورت اسپری از محل نازل انژکتور خارج می شود. سوخت که از بالا وارد انژکتور می شود باید خیلی تمیز بوده و آلودگی نداشته باشد.

به همین دلیل از یک صافی توری مانند در قسمت ورودی سوخت به انژکتور استفاده می شود. وقتی ایسیو پایه منفی انژکتورها را قطع می کند، سیم پیچ ها خاصیت آهنربایی خود را از دست داده و نیروی مغناطیسی روی سوزن تاثیر نخواهد گذاشت.

در این لحظه فنر سوزن را به سمت پایین هل داده و در محل نشیمن خود قرار می ‌دهد. با نشستن سوزن، پاشش سوخت قطع می شود.

نکته قابل توجه این است که سوخت داخل انژکتور باعث خنک کاری و روان کاری سوزن انژکتور می شود. الگوی پاشش سوخت خیلی مهم است و باید کاملاً مخروطی شکل و در مرکز پاشش کند تا به خوبی با هوا مخلوط شود.

در صورتی که پاشش مطابق تصویر به یک سمت انحراف پیدا کند، ممکن است با دیواره های منیفولد برخورد کرده و باعث تقطیر سوخت شده و به خوبی با هوا مخلوط نشود. در نتیجه باعث مختل شدن نحوه عملکرد انژکتور شود .

همچنین اگر مطابق تصویر مقابل به صورت خطی و مستقیم پاشش کند به خوبی با هوا مخلوط نخواهد شد.